بررسی تخصصی مجیک کیبورد مخصوص آیپد پرو

مهم ترین بخش هر کیبورد، قسمت صفحه کلید می باشد و من خوشحالم کیبورد جادویی اپل از صفحه کلید خوبی برخوردار است. اپل، این کیبورد را جادویی نامیده است، زیرا از همان مکانیزم سوئیچ قیچی استفاده می کند که در دیگر صفحه کلیدهای جادویی آی مک و مک بوک پرو 16 اینچی وجود دارد. این صفحه کلید، از نوع صفحه کلید پروانه ای مخوف که در مک بوک پروهای قدیمی موجود بود، نمی باشد. همچنین مشابه با کیبوردهای با پوشش فابریک که هنوز در کیبوردهای جادویی Folio استفاده می شود، نیست.
سفر کلیدی لذت بخشی با این کیبورد، در پیش است و صدای نسبتا رضایت بخشی نیز وجود دارد. من فکر می کنم، اپل از قصد، این صفحه کلید را باریک طراحی نکرده است تا حس کیبورد را بهبود ببخشد. صفحه کلید، کاملا مثل صفحه کلید مک بوک پرو 16 اینچی نیست. کلیدها کمی حرکت دارند، اما نه به اندازه ای که نگران کننده باشد.
حس صفحه کلید، فوق العاده است، اما فاقد کلیدهای عملکردی می باشد. کلیدها دارای نور پس زمینه می باشند و مطابق با نور محیط، تنظیم شده و در اکثر موارد، روشنایی مناسبی دارند. اما اگر می خواهید، در تاریکی فیلم تماشا کنید، نور پس زمینه کلید را خاموش کنید، زیرا ایجاد مزاحمت خواهد کرد.
برای غیر فعال کردن نور پس زمینه، باید به قسمت تنظیمات آیپد بروید، سپس به کمک نوار لغزنده، روشنایی را تنظیم نمایید. ممکن است شما در قسمت تنظیمات، به تغییر یکی از کلیدها به کلید ESC نیز ترغیب شوید ( من کلید Caps Lock را تغییر می دهم)، زیرا در کیبورد جادویی اپل هیچ کلیدی به نام ESC مشاهده نخواهید کرد.

هر دو مشکل فوق به راحتی قابل حل بودند، اگر اپل، ردیف کلیدهای عملکردی را در بالای کلید های اعداد حفظ می کرد. تعداد زیادی کلید در این کیبورد وجود دارند که کاملا وجودشان مفید است. کلیدهای کنترلی موسیقی، تنظیم میزان صدا، روشنایی صفحه نمایش و صفحه کلید، کلید Home، کلیدهای چندمنظوره، کلیدهای جستجو و غیره که دارای کلیدهای اختصاصی هستند.
پس از طراحی تاشو و ترک پد، کنار گذاشتن کلید ESC و ردیف کلیدهای عملکردی، کار را دشوار می کند و برای مدیریت کارهای ضروری، باید همیشه به مرکز کنترل بروید.

ترک پد کیبورد جادویی اپل، خوب است. البته از نظر اندازه، ابعاد کوچکی دارد. اگر به ترک پدهای بزرگ مک بوک پرو عادت دارید، احتمالا این ترک پد به نظر شما کوچک خواهد بود. در کیبورد جادویی 12.9 اینچی، ترک پد، تقریبا اندازه ترک پد Surface Pro من است، بنابراین به آن عادت دارم.
اما ترک پد کیبورد جادویی از ترک پد Surface بهتر است، به این دلیل که به شما اجازه می دهد، در هر نقطه از ترک پد، کلیک کنید نه فقط در وسط و پایین. افزون بر آن روان و دقیق است و لگ صفر در iPadOS دارد.
پشتیبانی ترک پد در iPadOS، بسیار خوب است. مکان نما در اکثر مواقع به شکل نقطه ای کوچک است، اما در صورت نیاز به سرعت، به مکان نمای سنتی متن تغییر پیدا می کند. همچنین مکان نما وقتی به المان های رابط کاربری همچون دکمه ها و آیکون ها نزدیک می شود، گسترش پیدا کرده و به آن ها می چسبد. این حالت ممکن است، اذیت کننده به نظر برسد( می توانید غیر فعال کنید)، اما من فورا عاشقش شدم.
علاوه بر کلیک کردن، اسکرول کردن و هایلایت کردن متن، از ترک پد می توانید، برای پیمایش سیستم نیز استفاده کنید. با استفاده از سه انگشت و بالا کشیدن ترک پد می توانید، بین Home و برنامه های باز جابجا شوید.
با این که پشتیبانی از ترک پد در iPadOS، عالی است، اما در سایر اپلیکیشن ها و برنامه ها راه طولانی در پیش رو دارد.
در مواقعی که مکان نما را به لبه صفحه می کشید، عملکرد کامل را حس نمی کنید و باید بیشتر از میزان لازم، گوشه یا لبه را بکشید تا مواردی مانند داک، نوتیفیکیشن ها، مرکز کنترل و یا اپلیکیشن های Slide Over را حرکت دهید. البته شما به این حالت عادت خواهید کرد، اما مشکل زمانی بیشتر خودش را نشان می دهد که المان هایی در صفحه، برخلاف جهت انگشتان شما در حال حرکت باشند.

در حال حاضر پشتیبانی از ترک پد در iPadOS و در برنامه های اپل عالی است، اما در مورد سایر برنامه اصلا این موضوع صدق نمی کند. هر اپلیکیشنی که از API استاندارد اپل برای تولید دکمه ها و نمایش های متنی استفاده نمی کند، با ترک پد کیبورد جادویی اپل سازگار نمی باشد. در این برنامه ها، المان هایی را که می توانید، با انگشتان دست حرکت دهید با ترک پد، قادر به کشیدن آن ها نمی باشید. همچنین در این برنامه ها، مکان نماها تکنیک های تغییر شکل خودکار خود را انجام نخواهند دارد. اپلیکیشن های گوگل، جزو این برنامه های ناسازگار با ترک پد هستند، البته برنامه های بسیاری نیز این ناهماهنگی را دارند.

کیبورد جادویی اپل مانند یک مخزن ساخته شده است. این موضوع دارای نکات مثبت و منفی می باشد. صفحه کلید از نظر انعطاف پذیری، صفر بوده و همه چیز کاملا متعادل و ثابت است.
علت این تعادل را باید در منحصر به فردترین عنصر طراحی کیبورد جادویی اپل یعنی صفحه نمایش شناور جستجو نمود. آیپد مانند لپ تاپ، از انتهای صفحه کلید، زاویه نمی گیرد، بلکه کمی شناور است که زیبایی خاصی دارد.
یکی دیگر از مزایای طراحی فعلی این است که صفحه نمایش، به صورت شما نزدیک تر است، بنابراین در هنگام استفاده از صفحه نمایش لمسی، انگشتان شما فاصله کمی با آیپد دارند. این موضوع، تئوری نیست و کاملا با تجربه عملی خود من در ارتباط می باشد.
کل عمل باز کردن و زاویه دهی آیپد به حالت شناور با یک حرکت امکان پذیر است. برای انجام این کار، قطعا دو دست نیاز است. البته بیرون کشیدن آیپد از صفحه کلید جادویی با یک دست هم امکان پذیر است، بنابراین آیپد در این مورد، استفاده راحت تری نسبت به لپ تاپ دارد.
شما می توانید، آیپد را از 90 درجه تا 130 درجه زاویه دهید تا صفحه نمایش خوب به نظر برسد. البته در عمل 130 درجه، زاویه خوبی نیست و ممکن است، عملکرد را مختل کند، بخصوص اگر عادت داشته باشید، لپ تاپ را روی پایتان به عقب برانید.

یک پورت USB-C در کنار لولا قرار دارد، اما فقط کار شارژ را انجام می دهد نه انتقال اطلاعات. این بدین معنی است که در هنگام استفاده از یک نمایشگر خارجی و یا هاب USB، به همراه آیپد، با آداپتورهای آویزان از تبلت روبرو خواهید شد. اما سرعت شارژ آن، خیلی کندتر از اتصال مستقیم آن به پورت USB-C خود آیپد نیست. همچنین اگر فقط نیاز به شارژ دارید، اتصال کابل موجود در پشت کیبورد جادویی اپل راحت تر بوده و دست و پاگیر نیست.
اما برگردیم، به طراحی صفحه کلید. صفحه کلید جادویی اپل، سنگین است. من با ترازوی آشپزخانه، کیبورد جادویی را وزن کردم. آیپد پرو 12.9 اینچی به همراه صفحه کلید جادویی، حدود 3 پوند وزن دارد که تقریبا 25 درصد، سنگین تر از آیپد پرو با صفحه کلید هوشمند قدیمی است. وزن 3 پوند برابر با مک بوک پرو 13 اینچی است، اما از مک بوک ایر جدید، سنگین تر می باشد.
همان طور که در بالا هم ذکر شد، کیبورد جادویی اپل تقریبا ضخیم است که البته این مورد، برای تایپ عالی است. اما نمی توان گفت، برای قراردهی در داخل کیف نیز خوب است. کل سیستم در حالت بسته از مک بوک پرو 13 اینچی، ضخامت بیشتری دارد. البته وقتی می خواهید، روی مبل نشسته و فیلم های یوتیوب را تماشا کنید، مک بوک پرو یا مک بوک ایر نمی توانند، وزن خود را کاهش دهند، اما آیپد پرو به راحتی می تواند، کیبورد جادویی اپل را کنار گذاشته و به یک آیپد کم وزن در دستان شما مبدل شود.

من در اینجا می خواهم، مقایسه ای را انجام دهم که ممکن است، برخی از افراد را آزار دهد، اما آموزنده است. من یک Surface Pro X مایکروسافت دارم که دارای یک صفحه نمایش 13 اینچی و LTE است و ویندوز را روی ARM اجرا می کند. قیمت Surface Pro X به همراه صفحه کلید، تقریبا با قیمت آیپد پرو 12.9 اینچی به همراه کیبورد جادویی اپل برابر است. با این که می توانم، 5000 کلمه در مورد تفاوت های نرم افزاری این دو صحبت کنم، اما اجازه دهید، فقط در مورد سخت افزار، مطالبی را بیان نمایم.
صفحه نمایش در هر دو، یک اندازه است. ترک پدها نیز تقریبا ابعاد یکسانی دارند. کیبورد Surface دارای یک ردیف برای کلیدهای عملکردی است، همچنین شما می توانید، این صفحه کلید را کمی به سمت بالا، کج کرده و استفاده کنید. Surface به شما این امکان را می دهد که صفحه نمایش را در هر زاویه ای حتی تقریبا صاف قرار دهید. این قابلیت در Surface وجود دارد که صفحه کلید را کاملا چرخانده و تبلت را برای تماشای فیلم آماده کنید. از سوی دیگر در حالت بسته شده نیز، نازک تر از کیبورد جادویی است. Surface به همراه صفحه کلیدش، سبک تر از آیپد با کیبوردش می باشد. وب کم Surface، به جای این که در لبه کناری قرار داشته باشد، در وسط بالای صفحه قرار دارد.
به تمام موارد بالا اشاره نکردم که بگویم Surface پرو ایکس بهترین است.( سخت افزار و نرم افزار باید هر دو مورد بررسی قرار بگیرند). سخت افزار Surface برای طیف گسترده ای از وظایف لپ تاپ و تبلت مناسب است، اما نرم افزار آن به عنوان لپ تاپ، واقعا بهترین است. برعکس آیپد پرو به همراه کیبورد جادویی در نرم افزار عالی است، اما سخت افزار صفحه کلید جادویی، بهترین است.

آن چه می خواهم بیان کنم، این است که طراحی سخت افزار کاملا انتخابی است. اپل محل قرار گرفتن کانکتور هوشمند را انتخاب کرد، محل قرارگیری وب کم را برگزید. همچنین تصمیم گرفت، پایه ای در آن قرار ندهد و در حقیقت تلاش کرد که کیبورد جادویی اپل را به این روش طراحی کند.
تمامی آن ها، انتخاب های منطقی هستند، با این که اثراتی در ارگونومی دارند. صفحه کلید جادویی اپل، آیپد را تبدیل به یک لپ تاپ عالی می کند، هر چند کمی سنگین تر و ضخیم تر از مک بوک است. اما به نظر من تمامی انتخابات، آگاهانه بوده و این هدف را دنبال می کند که آیپد، صرفا یک لپ تاپ نیست.

در چند سال گذشته بحث های زیادی در مورد این که آیا آیپد یک کامپیوتر است یا خیر، مطرح شده است. بنابراین طبیعی است که سوال آیا کیبورد جادویی اپل، آیپد را به کامپیوتر بهتری تبدیل می کند؟ سوال درستی نیست. سوال درست این است: آیا کیبورد جادویی، آیپد را به آیپد بهتری تبدیل می کند یا نه؟
آیپد پرو، همه کاره ترین صفحه نمایشی است که تا به حال از آن استفاده کرده ام. کاملا قابل حمل است. وقتی پشت میز و بر روی صندلی می نشینم، مانند لپ تاپ از آن بهره می برم. با آیپد فیلم می بینم، کتاب می خوانم، از آن به عنوان مانیتور دوم مک بوک به کمک Sidecar استفاده می کنم. وقتی مک بوک من، بیش از حد بارگذاری شود، آیپد پرو را به عنوان کامپیوتر کوچک دوم به کار می برم. نگهداری آیپد در زاویه کم برای انجام کارهای طراحی، مزیت دیگری است که مک بوک ندارد. حال که پشتیبانی از ترک پد در کیبورد وجود دارد، می توانید، صفحه کلید را به یک مانیتور خارجی وصل کرده و آن را به یک دسکتاپ واقعی مانند مک مینی، اما با سیستم عامل iPadOS تبدیل کنید.
کیبورد جادویی اپل تنها چند عملکرد از آیپد را بهبود می بخشد.

صفحه کلید جادویی، تعداد اندکی از موارد گفته شده در بالا را بهتر می کند. تبدیل آیپد پرو به لپ تاپ با کیبورد جادویی، یک راه خوب اما فوق العاده گران می باشد. اگر این همان چیزی است که دنبالش بودید، با یک بهبود خوب مواجه شده و آن را دوست خواهید داشت. اما در حقیقت چیزی که آیپد را عالی می کند، فراتر بودن آن از ویژگی های یک لپ تاپ است.
برای تمام کارهایی که در بالا گفتم، ارگونومی کیبورد جادویی اپل کار را سخت تر می کند و استفاده از آیپد به تنهایی برای من راحت تر بوده و آیپد بدون کیبورد برای من کاربردی تر است.
Surface مایکروسافت، علیرغم همه ایراداتش، از اول به گونه ای طراحی شده است که با صفحه کلید قابل جدا شدن هماهنگ باشد. اما آیپد پرو، این گونه نیست و حتی صفحه کلید فوق العاده خوب جادویی نیز نمی تواند، آن را تغییر دهد.